مورد غذاهای صنعتی

به نظر می رسد اسپانیایی ها از یک گروه جدید نامطمئن به بخش پافشاری تر جریان اصلی حرکت می کنند. به این ترتیب، مسیر حرکت آنها بیشتر شبیه به مسیر “قومیت های سفیدپوست” جاه طلب و رو به رشد است، مانند ایتالیایی-آمریکایی ها و کمتر شبیه مسیر سیاهپوستان آمریکایی است، که در طول تاریخ بیشتر پذیرای دموکرات ها به عنوان گروه های نیازمند به حاشیه رانده شده اند. حفاظت

اجتناب از این نتیجه‌گیری که دموکرات‌ها مرتکب اشتباهی جدی در اتحاد لاتین‌تبارها با «رنگین‌پوستان» شده‌اند و پیشنهاد می‌کنند که آنها در مورد موضوعات نژادی که در بسیاری از صحنه‌های سیاسی در سال 2020، به‌ویژه در تابستان، غالب بود، پذیرفته‌اند، سخت است. این یک تصور اشتباه بود. واقعیت جمعیت اسپانیا این است که آنها، به طور کلی، طبقه کارگر غالب هستند، از نظر اقتصادی پیشرو و از نظر اجتماعی رای دهندگانی معتدل که در درجه اول به شغل، اقتصاد و سلامت اهمیت می دهند.

بر اساس مطالعه‌ای که توسط Bendixen & Amandi International. یک شرکت پیشرو دموکرات متخصص در زبان لاتین، تنها ۲ درصد از پاسخ‌دهندگان خود را لاتین تبار می‌خوانند، در حالی که ۶۸ درصد خود را «اسپانیایی» و ۲۱ درصد «لاتین‌ها» یا «لاتین‌ها» را برای توصیف قومیت خود ترجیح می‌دهند. تجارت آمریکایی

برای دموکرات‌ها مشکل‌سازتر است: 40 درصد می‌گویند لاتین آنها را تا حدودی نگران یا آزار می‌دهد، و 30 درصد می‌گویند که کمتر از سیاستمداری یا سازمانی حمایت می‌کنند که از این اصطلاح استفاده می‌کند. به گفته فرناند آماندی جامعه شناس و دیگر کارشناسان رای گیری دموکرات ها و آمریکای لاتین، در زمانی که به نظر می رسد جمهوری خواهان در میان رای دهندگان آمریکای لاتین حضور دارند، این نظرسنجی سوالاتی را در مورد چگونگی ارتباط موثر حزب با آنها ایجاد می کند.

مترقی‌ها نسبت به افراد میانه‌رو یا محافظه‌کار نسبت به سیاست‌های زبانی اشتیاق بیشتری دارند و بیشتر بر پایبندی به انتساب گروه‌های اقلیت اصرار دارند. این ایده که ما باید برای افراد مسن، طبقه کارگر، از نظر سیاسی میانه رو با تبار آمریکای لاتین که از لغو کل ساختار دستوری زبان های رمانس حمایت نمی کنند استثنا قائل شویم، من را آزار می دهد. و من فکر می‌کنم که این نشان‌دهنده یک مشکل ایدئولوژیک بزرگ‌تر است، و آن این است که مترقی‌ها روی جمعیت رو به رشد آمریکای لاتین شرط می‌بندند تا اکثریت مورد انتظار خود را ایجاد کنند، اما به نظر می‌رسد که آنها علاقه‌ای به توجه به دیدگاه‌های واقعی آمریکایی‌های لاتین ندارند. واضح ترین و تکان دهنده ترین مثال این واقعیت اصلی است که مد از سال 2016 برای توصیف ایده های لیبرال نیو دیل به عنوان مدیکر برای همه به عنوان “سوسیالیسم” از نظر سیاسی در میان جوامع مهاجری که منشأ آنها کوبا و آمریکای جنوبی (و احتمالاً ویتنام) هستند بسیار مضر است. همچنین، اما این داستان دیگری است).

موج دلتا نشان می‌دهد که چگونه انتقال به تنهایی می‌تواند منجر به نتایج بسیار مخرب‌تری در سطح جمعیت شود، بدون اینکه گونه‌ای که نشان‌دهنده افزایش حدت یا فرار ایمنی باشد: اگر کل موارد را در سه یا پنج یا بیشتر ضرب کنید، یک سویه بدخیم به‌طور قابل‌توجهی می‌تواند منجر به افزایش بیماری شود. تعداد بیماری های جدی و مرگ و میر، که اساساً مسیری بسیار طولانی تر را تسریع می کند. این باید کسانی را که با دیدن نشانه‌های اولیه نرمی نسبی، حمایت از Omicron را برای جابجایی دلتا و گسترش کشور به کشور، آلوده و اساساً تلقیح بقیه جمعیت آسیب‌پذیر، که بسیاری از آنها هرگز واکسینه نمی‌شوند، متوقف کند. این ممکن است به بازی نهایی Omicron تبدیل شود. اما با توجه به تعداد افراد آسیب‌پذیر، چه در سطح جهان و چه در ایالات متحده، یک سویه سبک‌تر، که کشور به کشور غالب است، همچنان می‌تواند به معنای تلفات جانی زیادی در این راه باشد.

نمی دانم چگونه این را به گونه ای بیان کنم که به نظرم بیهوده نباشد: هیچ کس اهمیتی نمی دهد … خارج از جهان، پر از طبقات حرفه ای و مدیریتی در تعداد انگشت شماری از کلانشهرهای بزرگ، بسیاری، اگر نه بیشتر، آمریکایی ها هستند. زندگی اش به گونه ای است که انگار کووید تمام شده است و برای مدت طولانی. در بخش من از روستایی جنوب غربی میشیگان و در جوامع مشابه در سراسر کشور، این درست نیست، اما بدون توجه قابل توجه به موارد … یا گزارش های مرگ. من نمی خواهم ادامه حضور کووید را انکار کنم. منظور من این است که ویروس محاسبات من یا همسایگانم را که ماه‌ها – شاید حتی بیشتر از ماسک‌ها، آزمایش‌ها و دیگر نشانگرهای ملموس وجود کووید-19 را کنار گذاشته‌اند – در نظر نمی‌گیرد.

چیزی بسیار شوم در مورد گفتن به مردم وجود دارد که تغذیه سالم، اخلاقی و پایدار مستلزم کار بیشتر است – به خصوص زمانی که آهسته غذا خوردن واقعاً برای اطمینان از یک سیستم غذایی سالم، اخلاقی یا پایدار کمکی نمی کند، یا سیستمی که مزرعه و کار پردازش مواد غذایی را درمان می کند. بهتر است … بدتر از آن، تغذیه آهسته واقعاً دوستدار محیط زیست یا سازگار با آب و هوا نیست … مزارع کوچک و تولیدات ارگانیک معمولاً بازده کمتری دارند، نیاز به استفاده بیشتر در زمین دارند و انتشار گازهای گلخانه ای بیشتری را گزارش می کنند. واحد غذای تولید شده اگر سیستم غذایی جهانی زیبایی‌شناسی مایکل پولان را به خود بگیرد، پیامدهای فاجعه‌باری از نظر از دست دادن زمین‌های وحشی، کشاورزی در مناطق وسیع پرجمعیت و به احتمال زیاد پیامدهای زیست‌محیطی و زیست‌محیطی مشابه یا بدتر کشاورزی متعارف در پی خواهد داشت.

در واقع، جهان نمی تواند غذای کافی برای تغذیه 10 میلیارد نفر را با سیستم های کشاورزی در مقیاس کوچک، کم بهره وری و نیروی کار تولید کند… سیاست غذایی پرولتری برای چپ، غذای ارزان را برای توده ها جشن خواهد گرفت. این بی رحمی کار کشاورزی را تشخیص می دهد و سیستم غذایی را پوشش می دهد که از مبارزات کارگران در مرحله تولید حمایت می کند و از فناوری به گونه ای استفاده می کند که سرنوشت کارگران عادی را بهبود می بخشد.